Mijn opa

Je gaf mij een blaaspijpje met een paar erwten. En als oma naar de keuken liep zette je de koekoeksklok op het hele uur. Je deed het 1 keer voor. Heel hard blazen en dan met het erwtje op de koekoek schieten. Snel de klok weer goed zetten als oma weer binnenkwam. En dan samen proestend op de bank. Wat was dat toch altijd een feest. We hebben het wel 100 keer gedaan, maar het verveelde nooit. 

Ik ging altijd naar je volkstuintje. Je leerde me kruisbessen en aardbeien plukken. Ik mocht je tuinhokje schoonmaken en dan kreeg ik altijd een centje van je voor een patatje. 

Een keer per jaar was het echt feest. Dan was er kermis in ons dorp. Je nam me altijd mee en ik mocht net zoveel in de draaimolen als ik wilde tot ik er bijna misselijk van werd. Ik kreeg altijd een grote roze zuurstok en oliebollen. Oma was daarna altijd boos op je. Je had al je weekgeld opgemaakt, maar het kon je niks schelen. 'Het is voor die kleine meid' zei je dan. 

Je was een zeeman geweest en ademloos luisterde ik naar al je mooie en spannende verhalen. Heel vaak haalde je je dan ook nog je mondharmonica te voorschijn en speelde je oude zeeliederen. En op zaterdag bakte je vaak een visje voor ons. Je stond dan de hele middag in het schuurtje visjes te bakken met zo'n lekker krokant korstje. Als je ging oppassen bij ons thuis haalde je me altijd stiekem uit mijn bed. Samen voor de zwart wit televisie en allemaal programma's kijken die ik normaal niet mocht zien van papa en mama. Lekker cola drinken en pinda's doppen. Jij nam altijd een borreltje en als je moe was ging je lekker voor de warme kolenkachel liggen.

En toen werd je ziek. Je was zo ziek dat je in een bed voor het raam lag in de woonkamer. Ik ging vaak naar je toe, want ik woonde zo vlakbij. Je werd zo vreselijk mager. Gelukkig had je me geleerd hoe ik een shaggie moest draaien. Eten deed je niet meer, maar af en toe roken nog wel. Wat heb ik vreselijk gehuild toen je dood ging. Ik heb na je begrafenis nog een paar nachten bij oma geslapen. Zo was ik toch nog een beetje bij je. 

Inmiddels is het ruim 40 jaar geleden dat je bent overleden. Je was een prachtige en gekke opa en ik kijk nog af en toe naar je foto. Dan ruik ik weer de zware shag, herken ik je oude handen en hoor ik je mondharmonica. 

Die lelijke koekoeksklok van oma sleep ik al jaren met me mee en elke verhuizing kom ik 'm weer tegen. Ik beloof je, ik ga hem binnenkort ophangen. Ik regel een pijpje en een paar erwten en ik ga kijken of ik nu wel die koekoek uit zijn huisje kan schieten. Daarna ga ik dubbel liggen van het lachen en doe ik net of jij er ook een beetje bij bent.

Want opa, jij was echt de leukste, de liefste en de gekste opa van de hele wereld. En weet je.....ik mis je nog steeds.... 

Je kleindochter xx